کمپ!

چند دیقه پیش، پیش HM بودم.

میگم آقا تکلیف پشت جنس رو مشخص کنید، میگه اصلا شاید بهتر باشه کار نکنیم. تو هم بیا بشو AVPM! خیلی هم لازم داریم.

تصمیمی که میخواستم سرفرصت بشینم تاعید بهش فکرکنم و تصمیم بگیرم (آره جون خودت! تصمیم بگیری! تا عید صبر کنی و کم ریسک ترین کار رو انجام بدی!) یهو جلوم گذاشته شده.

از یه طرف میگم بگذار بگم باشه. میریم یه جای دیگه میشینیم به چال کردن یه حقوقی میگیریم و حداقل فعلا می تونیم ادامه بدیم با این زندگی.

از یه طرف عملا تنزل درجه است.نمی خوام با این آدم ها کار کنم. روزانه زجر بکشم و اعصابم از دست اینا خرد بشه.احساس کنم عمرم داره اینجا تلف میشه.

دلم میخواد بگم: نه.خیلی ممنون. و خداحافظی کنم.

از یه طرف بزرگترین ترسم تامین مالی خانواده و بچه است. خونه نشین بودن و نگاه دیگران. و قرض خونه. زنم در بیاره من بخورم.

از یه طرف ته دلم میگه این یه لطف، یه فرصت توی لباس مبدله. که منی که جرات دست کشیدن از این زندگی رخوت بار رو ندارم به زور وادار به اینکار بشم.

اگر راستش رو بخوای اتفاق درست همینه. اینکه دل رو به دریا بزنم و جرات کنم که مسیر زندگیم رو که به سمت پوچی میره تغییر بدم.

ولی می ترسم. 

الان با همسر صحبت کردم.

بعد از صحبتم انگار ترسم ازاین تصمیم بیشتر شد. ترسم از ول کردن بیشتر شد. کلی استرس وارد کردبهم که آیا با دست پر داری میری تو اتاق ؟ با مشکل داری میری یا با راه حل؟ آیا میتونی بیزنست رو Save  کنی؟ آیا ارزش Save  کردن داره این بیزنس؟ 

اصلا فکر کن من این بیزنس رو الان Save کنم. بعدش چی میشه؟ بعدش دیگه این مشکلات رو با اینا ندارم؟ کار ما رو پیگیری می کنند؟ یا بازم باید دنبالشون بدوم تا کار خودشون رو انجام بدهند؟ بازم باید هر روز هر روز همین فیلم رو باهاشون داشته باشم که تا یک مدت دیگه هم این بیز رو ادامه بدین ببینیم نتیجه اش چی میشه؟

تو اصلا فکر کن که هر کدوم از کالا ها رو هم یکی 10 دلار ارزونتر خریدیم. بعدش مشکل سود آوری ما حل میشه؟ بحث مالیاتی و فاکتور رسمی ما حل میشه؟ بحث مکانیسم واردات ما حل میشه؟ بحث کالاهای کانفیگ تخمی حل میشه؟ این کالاها رو فقط با مکانیسم و اوورهد قاچاقچی میشه فروخت و کار کرد. اگر با شرایط فعلی باشه.

بعد از ظهر چهارشنبه 6 دی 91

اردوگاه طبقه ششم!