هویجوری

اساس تناقض توی وبلاگ اینه که خصوصی یا عمومی بودنش معلوم نیست. اگه مطالب خصوصی توش بذاری باید مواظب باشی لو نره و دیگه اصلا داشتنش به چه دردی می خوره، اگه مطالبت عمومی باشه عملا یا مطلبی نداری، یا باید دنبال بیننده جلب کردن باشی، یا به شر و ور گویی می افتی. 

بهرحال امروز نتونستم در مقابل وسوسه ی درست کردن یه وبلاگ نیمه خصوصی مقاومت کنم. 

اینجا احتمالا مطالبی رو که پراکنده می نویسم جمع خواهم کرد. در مورد کار، زندگی، مشغولیت ها، فکر و خیالات و مزخرفات دیگه.